Tien jaar geleden begonnen we met een nieuw soort Matthäus Passion: twee orkesten met daarvoor 10 zangers, direct tegenover het publiek. De 10 zangers vormen ook het koor en er staat geen dirigent in beeld.
Het collectief vertelt het verhaal rechtstreeks aan u, het publiek. De ervaring is indringend en ontroerend.
De dirigent staat niet in beeld, maar is er natuurlijk wel… er zijn er zelfs meerdere.
Als artistiek leider deel ik mijn visie op de muziek tijdens de repetities met alle musici. In de aria’s dirigeren telkens andere zangers en instrumentalisten. Ik sta zelf midden in het ensemble en dirigeer waar nodig, niet met een stokje maar met m’n ogen, soms m’n wenkbrauwen en vooral met mijn viool.
Het publiek en de recensenten waren – en zijn nog steeds – enthousiast. Elk jaar reageren bezoekers dankbaar en vaak zelfs ontroerd. Enkele jaren geleden schreef NRC: “Leertouwers intieme Matthäus is een toonbeeld van elegantie en intimiteit.”

De Matthäus volgens Johannes

De meeste liefhebbers van de Matthäus weten dat Johannes Leertouwer vele jaren eerste violist bij de Bach vereniging was. Veel van de kennis die hij daarmee heeft opgedaan, heeft hij verzameld in een serie van liefst 68 filmpjes over de Matthäus.

Stukje van Paul Witteman

Onlangs hervonden we een mooi stukje van Paul Witteman in de Volkskrant van 19 mei 2007. Een paar citaten: “Bij een eerste violist denk ik aan Johannes Leertouwer, jarenlang concertmeester van de Nederlandse Bach vereniging. Hij speelde op Goede Vrijdag de vioolpartij in de aria Erbarme Dich uit de Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach.

Ik heb geharnaste bankdirecteuren een traantje zien wegpinken bij het luisteren naar de violist die de melodie introduceerde en de aandacht van een volle zaal of kerk op zich voelde gevestigd. Hij wist dat iedere verkeerde noot de betovering kon verbreken. (…) Dit was voor het publiek het moment van de dag.”